ย้อนกลับไปเมื่อ 3 ปีก่อน กับทริปสั้น ๆ 3 วัน 2 คืน จากปาย สู่เชียงใหม่ ทริปนี้เราออกเดินทางด้วยกันทั้งหมด 4 คน พวกเราเลือกเดินทางโดยรถทัวร์ เราไปกันโดยไม่แพลนใด ๆ เลย ทุกอย่างไปหาเอาข้างหน้าหมดเลย ทุกอย่างที่เจอคือ ความสดใหม่ของการเดินทาง จริง ๆ เราเคยไปปาย มาแล้วครั้งนึงแต่ขับรถไปเอง แต่ตอนนั้นเรามีรายละเอียดมากพอสมควร และครั้งนี้ที่ตัดสินใจนั่งรถทัวร์ไป คือ อยากชิล เราเลือกโดยสารกับ บ.ทัวร์เจ้าใหญ่ทางภาคเหนือ เพราะคนขับมีความชำนาญเส้นทางค่อนข้างดี (เท่าที่เคยสัมผัสมา เอาความคิดตัวเองนะ) คือ สมบัติทัวร์ เราออกเดินทางช่วงกลางคืน ตารางการเดินรถ จากกรุงเทพฯ - เชียงใหม่

และถึง เชียงใหม่ในช่วงเช้า จากข้อมูลที่เรามีเราต้องหา บ. เปรมประชาขนส่ง ซึ่งจะมีรถไปปาย พวกเราก็เดินหา และจัดการจองตั๋วกัน มันจะเป็นรถบัสขนาดเล็ก ใจก็แอบกังวลจะนั่งกันได้ไหม จะอ้วกกันไหม เพราะทางโค้งมันเยอะมาก 555 ด้านล่างคือ ตารางการเดินรถของ บ. เปรมประชาขนส่ง

http://premprachatransports.com/routes-th/

เดี๋ยวนี้ เดินทางไปปายสะดวก สบาย มีรถออกทุก ๆ ชม. ระหว่างทางเค้าก็จะแวะให้เรา 1 จุด แล้วแต่เราจะทานอาหาร เข้าห้องน้ำ หรือใครจะอ้วกก็ตามสบาย ใช้เวลาเดินทางประมาณ 3-4 ชม. สาย ๆ เราก็ถึงปาย ที่นี้เราตัดสินใจเช่ามอเตอร์ไซค์ขับเที่ยวกัน เมื่อหาร้านเช่าได้แล้วเราก็ไม่รอช้า ทำตัวเป็นเด็กแว๊นนนน ๆ หาที่พักสำหรับเราคืนนี้ ขับวนกันอยู่ซักพักก็ได้ที่นี้ สวย ถูก ไม่ไกลจากถนนคนเดิน พวกเราเลยตัดสินใจเลือกที่นี้ เจ้าของก็เป็นกันเอง จากนั้นกลับข้าวของ พวกเราไม่รอช้า ตามเก็บหาสิ่งที่ถือเป็นไฮไลท์ของปาย

สะพานประวัติศาสตร์ (ท่าปาย) ต่อด้วยนั่งดื่มกาแฟเจ้าดัง Coffee in Love ที่นี้มีมุมถ่ายรูปน่ารัก ๆ หลายมุมกันทีเดียว จากนั้นเราก็เข้าที่พัก อาบน้ำ อาบท่าเตรียมตัวออกไปเดินเล่นที่ถนนคนเดิน รุ่งเช้าสิ่งที่เราไม่ควรพลาด คือ ตามไปกินขาหมู หมั่นโถว ที่หมู่บ้านสันติชล

โดยส่วนตัวมีความรู้สึก "ปาย" เปลี่ยนไปเยอะ มีความเป็นเมืองมากขึ้น ความสะดวกสบายที่มาเอื้อประโยชน์นักท่องเที่ยว ถ้ามองในแง่ดี เราอาจจะได้ประโยชน์จากการเติบโต และประโยชน์ที่เอื้อมาให้ แต่ถ้ามองอีกแง่นึง คือ ธรรมชาติจริง ๆ ที่เป็นตัวตนของแหล่งท่องเที่ยวนั้น ๆ จะหายไป ในวันนี้ "ปาย" ก็คือ 1 ในนั้น ที่กำลังเติบโต ไปพร้อมกับความทดถอยของธรรมชาติ กินดิน กินน้ำค้าง กำลังจะหายไปหมด ทุ่งนาเขียว ๆ ก็กลายเป็นรีสอร์ท สิ่งเหล่านี้มันมักจะมาพร้อมกับการเติบโตของแหล่งท่องเที่ยวนั้น ๆ 

แต่สิ่งที่ฉันกำลังจะบอกคือ ปายไม่ใช่แค่จะสวยเฉพาะหน้าหนาว ที่มีหมอกหนา ๆ ปายหน้าฝนก็สวย ไม่แพ้ใครเลย อีกทั้งยังไม่ค่อยมีคนนิยมเที่ยวกันเท่าไหร่ มองไปรอบ ๆ เห็นทุ่งนาเขียวขจี อากาศหนาว ๆ ยามฝนตกลงมา กระทบกับพื้นดิน กลิ่นไอดินระเหยขึ้นมา นี้ล่ะความสุข เมื่อช่วงเวลานั้นฉันนั้นเขียนบันทึก หรือกำลังส่งโปสการ์ดถึงใครบางคน ที่เค้าอยู่ในความทรงจำฉันเสมอมา

นกแต้วแร้ว

ระหว่างรอฝนหยุดตก...ความงามก็บังเกิด

หน้าฝน...ทุ่งนา เขียวขจี

สะพานประวัติศาสตร์ (ท่าปาย)

ปายแคนยอน...ต้องใช้ความกล้าในการเดิน เพราะทางเดินมันแคบมากก

ฟ้าหลังฝน....เค้าว่ามันสวยงามแบบนี้เอง "รุ้งกินน้ำ"